πολύ καλή παρουσίαση της ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ μουσικής... ευχή για επόμενη παρουσίαση μακεδονικής μουσικής και μακεδονικών τραγουδιών... σε σχέση με την προηγούμενη ανάρτηση θα ήθελα να προσθέσω ότι οι μακεδόνες σε αντίθεση με τους έλληνες όχι 200 χρόνια μετά την αναγνώριση του μακεδονικού κράτους αλλά πολύ πολύ λιγότερα θα υπερτονίζουν την ευρωπαϊκότητά τους σε σχέση με την μακεδονικότητά τους... αν τώρα υπογραμμίζουν την μακεδονική τους ταυτότητα αυτό γίνεται και είναι πολύ θεμιτό λόγω της άρνησης αναγνώρισης από το πανίσχυρο πολιτικά ελληνικό κράτος... κατα τα άλλα ο ψευδοαντιεθνικισμός των ελλήνων εθνικιστών είναι και ορατός και εμφανής
Ισραηλινό ρεσάλτο και Διεθνής Αμνηστία Tου Διονυση Γουσετη / diongus@otenet.gr
Οι ισραηλινές δυνάμεις επιτέθηκαν προχτές στα έξι πλοία με διεθνείς ακτιβιστές, που για πολλοστή φορά έπλεαν προς τη Γάζα με ανθρωπιστική βοήθεια. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι η βία που άσκησαν ήταν υπερβολική και δυσανάλογη προς οποιαδήποτε ενδεχόμενη απειλή εναντίον τους. Ομοίως, δεν έχω καμιά αναστολή να καταδικάσω τη συλλογική τιμωρία που το Ισραήλ επέβαλε στην κοινωνία της Γάζας, στο όνομα του αποκλεισμού των τρομοκρατών της Χαμάς. Ούτε να δεχτώ ότι αυτή η τιμωρία παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο. Αλλωστε, τα ίδια φρονεί και η Διεθνής Αμνηστία, χωρίς ωστόσο να λησμονεί ότι το Ισραήλ είναι το μόνο κράτος της περιοχής με δημοκρατία και πολυκομματικό καθεστώς.
Είναι φανερό ότι η ακραία αυτή πολιτική των δεξιών κυβερνήσεων του Ισραήλ ωφέλησε τη Χαμάς, κάνοντάς την συμπαθέστερη στη διεθνή κοινή γνώμη και τροφοδοτώντας τον εξτρεμισμό της. Κατά τον Ταλλεϋράνδο είναι χειρότερη από εγκληματική. Είναι λάθος. Αντίστοιχα, η ακραία πολιτική της Χαμάς τροφοδοτεί τον εξτρεμισμό της ισραηλινής Δεξιάς. Στην Ελλάδα το γνωρίζουμε καλά αυτό το παιχνίδι. Το παίζουν χρόνια οι ημέτεροι και οι Τούρκοι εθναμύντορες, τροφοδοτώντας οι μεν τον εθνικισμό των δε.
Από την άλλη μεριά, οι διεθνείς ανθρωπιστές, τουλάχιστον οι Ελληνες που βρίσκονται μεταξύ τους, δεν είναι όσο αμερόληπτοι θα όφειλαν να είναι. Στους καθοδηγητές των ελληνικών ανθρωπιστικών αποστολών μετέχουν άτομα γνωστά για τις αριστερίστικες απόψεις τους. Μετέχουν ακόμη και μέλη της οργάνωσης με τον εύγλωττο τίτλο «ιντιφάντα»! Ενας τέτοιου είδους ανθρωπιστικός ακτιβισμός απέχει πολύ από την τήρηση της ρήτρας της αμεροληψίας. Είναι ιδεολογικός και γι’ αυτό επιλεκτικός. Αλλά και η ελληνική κοινωνία γενικότερα, καθώς είναι ανεξοικείωτη προς τις έννοιες του ανθρωπισμού και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν ενοχλείται από αυτή τη μεροληψία. Μεροληπτεί και η ίδια και μάλιστα με πάθος. Η Αθήνα είναι η μόνη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα όπου, απ’ όσα πληροφορήθηκα, οργανώθηκε διαδήλωση έξω από την ισραηλινή πρεσβεία. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Η δε πείρα μας έμαθε ότι σχεδόν όλες αυτές οι διαδηλώσεις κρύβουν αντισημιτισμό κάτω από τη μάσκα του αντισιωνισμού.
Η ελληνική ιδιαιτερότητα χτύπησε μέχρι και το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας. Την ώρα που η οργάνωση κεντρικά απηύθυνε έκκληση στο Ισραήλ για «αξιόπιστη και ανεξάρτητη έρευνα για τον φόνο, από τις ένοπλες δυνάμεις του, τουλάχιστον 10 ακτιβιστών (τελικά περιορίστηκαν στους 9)», το ελληνικό Τμήμα αποφάσιζε –στηριγμένο προφανώς σε ανεπίτρεπτες για τη Δ. Αμνηστία φήμες– ότι οι νεκροί ήσαν 19 και καλούσε τα μέλη του σε συμμετοχή στη δυναμική διαδήλωση στην ισραηλινή πρεσβεία. Αποτέλεσε έτσι το μοναδικό στον κόσμο Τμήμα της Δ. Αμνηστίας που απέκλινε τόσο πολύ από την κεντρική γραμμή της οργάνωσης –δεν μπορείς να κάνεις έκκληση και συγχρόνως να απαιτείς με διαδήλωση– αν εξαιρέσει κανείς το... Τουρκικό Τμήμα.
Οι καιροί είναι δύσκολοι. Στις οικονομικές αποκλίσεις από τους εταίρους μας, ας μην προσθέτουμε και τις πολιτικές μας «ιδιαιτερότητες».
πολύ καλή παρουσίαση της ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ μουσικής...
ΑπάντησηΔιαγραφήευχή για επόμενη παρουσίαση μακεδονικής μουσικής και μακεδονικών τραγουδιών...
σε σχέση με την προηγούμενη ανάρτηση θα ήθελα να προσθέσω ότι οι μακεδόνες σε αντίθεση με τους έλληνες όχι 200 χρόνια μετά την αναγνώριση του μακεδονικού κράτους αλλά πολύ πολύ λιγότερα θα υπερτονίζουν την ευρωπαϊκότητά τους σε σχέση με την μακεδονικότητά τους...
αν τώρα υπογραμμίζουν την μακεδονική τους ταυτότητα αυτό γίνεται και είναι πολύ θεμιτό λόγω της άρνησης αναγνώρισης από το πανίσχυρο πολιτικά ελληνικό κράτος...
κατα τα άλλα ο ψευδοαντιεθνικισμός των ελλήνων εθνικιστών είναι και ορατός και εμφανής
Ισραηλινό ρεσάλτο και Διεθνής Αμνηστία
ΑπάντησηΔιαγραφήTου Διονυση Γουσετη / diongus@otenet.gr
Οι ισραηλινές δυνάμεις επιτέθηκαν προχτές στα έξι πλοία με διεθνείς ακτιβιστές, που για πολλοστή φορά έπλεαν προς τη Γάζα με ανθρωπιστική βοήθεια. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι η βία που άσκησαν ήταν υπερβολική και δυσανάλογη προς οποιαδήποτε ενδεχόμενη απειλή εναντίον τους. Ομοίως, δεν έχω καμιά αναστολή να καταδικάσω τη συλλογική τιμωρία που το Ισραήλ επέβαλε στην κοινωνία της Γάζας, στο όνομα του αποκλεισμού των τρομοκρατών της Χαμάς. Ούτε να δεχτώ ότι αυτή η τιμωρία παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο. Αλλωστε, τα ίδια φρονεί και η Διεθνής Αμνηστία, χωρίς ωστόσο να λησμονεί ότι το Ισραήλ είναι το μόνο κράτος της περιοχής με δημοκρατία και πολυκομματικό καθεστώς.
Είναι φανερό ότι η ακραία αυτή πολιτική των δεξιών κυβερνήσεων του Ισραήλ ωφέλησε τη Χαμάς, κάνοντάς την συμπαθέστερη στη διεθνή κοινή γνώμη και τροφοδοτώντας τον εξτρεμισμό της. Κατά τον Ταλλεϋράνδο είναι χειρότερη από εγκληματική. Είναι λάθος. Αντίστοιχα, η ακραία πολιτική της Χαμάς τροφοδοτεί τον εξτρεμισμό της ισραηλινής Δεξιάς. Στην Ελλάδα το γνωρίζουμε καλά αυτό το παιχνίδι. Το παίζουν χρόνια οι ημέτεροι και οι Τούρκοι εθναμύντορες, τροφοδοτώντας οι μεν τον εθνικισμό των δε.
Από την άλλη μεριά, οι διεθνείς ανθρωπιστές, τουλάχιστον οι Ελληνες που βρίσκονται μεταξύ τους, δεν είναι όσο αμερόληπτοι θα όφειλαν να είναι. Στους καθοδηγητές των ελληνικών ανθρωπιστικών αποστολών μετέχουν άτομα γνωστά για τις αριστερίστικες απόψεις τους. Μετέχουν ακόμη και μέλη της οργάνωσης με τον εύγλωττο τίτλο «ιντιφάντα»! Ενας τέτοιου είδους ανθρωπιστικός ακτιβισμός απέχει πολύ από την τήρηση της ρήτρας της αμεροληψίας. Είναι ιδεολογικός και γι’ αυτό επιλεκτικός. Αλλά και η ελληνική κοινωνία γενικότερα, καθώς είναι ανεξοικείωτη προς τις έννοιες του ανθρωπισμού και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν ενοχλείται από αυτή τη μεροληψία. Μεροληπτεί και η ίδια και μάλιστα με πάθος. Η Αθήνα είναι η μόνη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα όπου, απ’ όσα πληροφορήθηκα, οργανώθηκε διαδήλωση έξω από την ισραηλινή πρεσβεία. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Η δε πείρα μας έμαθε ότι σχεδόν όλες αυτές οι διαδηλώσεις κρύβουν αντισημιτισμό κάτω από τη μάσκα του αντισιωνισμού.
Η ελληνική ιδιαιτερότητα χτύπησε μέχρι και το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας. Την ώρα που η οργάνωση κεντρικά απηύθυνε έκκληση στο Ισραήλ για «αξιόπιστη και ανεξάρτητη έρευνα για τον φόνο, από τις ένοπλες δυνάμεις του, τουλάχιστον 10 ακτιβιστών (τελικά περιορίστηκαν στους 9)», το ελληνικό Τμήμα αποφάσιζε –στηριγμένο προφανώς σε ανεπίτρεπτες για τη Δ. Αμνηστία φήμες– ότι οι νεκροί ήσαν 19 και καλούσε τα μέλη του σε συμμετοχή στη δυναμική διαδήλωση στην ισραηλινή πρεσβεία. Αποτέλεσε έτσι το μοναδικό στον κόσμο Τμήμα της Δ. Αμνηστίας που απέκλινε τόσο πολύ από την κεντρική γραμμή της οργάνωσης –δεν μπορείς να κάνεις έκκληση και συγχρόνως να απαιτείς με διαδήλωση– αν εξαιρέσει κανείς το... Τουρκικό Τμήμα.
Οι καιροί είναι δύσκολοι. Στις οικονομικές αποκλίσεις από τους εταίρους μας, ας μην προσθέτουμε και τις πολιτικές μας «ιδιαιτερότητες».