Τετάρτη, Απριλίου 30, 2014

Αμπελιώτικα 2014 στις 2 & 3 Μαϊου

 

Μακεδονικά τραγούδια στην Ελλάδα.
Macedonian songs in Greece.

Το παραπάνω βίντεο είναι από τις εκδηλώσεις που διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αμπελειών Πέλλας το έτος 2009.
= = =
Οι εκδηλώσεις “Αμπελιώτικα 2014 στις 2 & 3 Μαϊου” αποτελούν ευχάριστο πρωτομαγιάτικο προορισμό σε συνδιασμό με το επερχόμενο Σαββατοκύριακο. Το κείμενο που ακολουθεί παρακάτω είναι αναδημοσίευση από το ιστολόγιο “Πέλλα Δώθε” (“Πέλλα Τούκα”).
 

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αμπελειών διοργανώνει τις καθιερωμένες διήμερες εκδηλώσεις με τη συμμετοχή πολλών παραδοσιακών συλλόγων,γεμάτες κέφι χορό και πλούσια τοπική παράδοση. Αναμφισβήτητα από τις πιο επιτυχημένες εκδηλώσεις που χρόνια τώρα οργανώνονται με τη συνδρομή του Δήμου Πέλλας και την οργανωτική δουλειά του τοπικού συλλόγου.Δείτε το πρόγραμμα.

Παρασκευή 2 Μαϊου: ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΟΣ ΗΧΟΣ
Σάββατο 3 Μαϊου: ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΜΕΡΑΚΙ

Γλέντι μέχρι πρωίας με τις δύο Αμπελιώτικες παραδοσιακές ορχήστρες!

Οι εκδηλώσεις θα διεξαχθούν στο προαύλιο του δημοτικού σχολείου Αμπελειών

Ο Πολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Αμπελιών διοργανώνει τις πανηγυρικές εκδηλώσεις προς τιμή της ανακομιδής των λειψάνων του πολιούχου του χωριού μας Αγίου Αθανασίου!
Συμμετοχές τοπικών αλλά και βαλκανικων χορευτικών συγκροτημάτων θα πλαισιώσουν τις εκδηλώσεις.

= = =

Δευτέρα, Απριλίου 28, 2014

Ημέρα του Έθνους των Ρομά

 

Είναι φορτίο βαρύ,
γιά τον καιρό των τσιγγάνων…

 

Το γεγονός ότι οι Τσιγγάνοι ή Ρομά είναι  ένα υπαρκτό, παγκοσμίως αναγνωρισμένο έθνος χωρίς κρατική υπόσταση είναι σχεδόν άγνωστο στην Ελλάδα. Κι όμως! Η 8η Απριλίου αποτελεί μέρα γιορτής για τους τσιγγάνους όλου του κόσμου.

Οι Τσιγγάνοι ή Ρομά είναι ένα υπαρκτό έθνος χωρίς κρατική υπόσταση. Η 8η Απριλίου αποτελεί μέρα γιορτής για τους τσιγγάνους όλου του κόσμου.

Στη Δημοκρατία της Μακεδονίας οι Ρομά είναι  επίσημα αναγνωρισμένοι ως ξεχωριστή εθνική οντότητα  ανάμεσα στους εθνικά Μακεδόνες, εθνικά Αλβανούς και εθνικά Τούρκους. Έτσι, στο πολυεθνικό κράτος της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, κανείς δεν μπερδεύει τους εθνικά Μακεδόνες με τους εθνικά Τσιγγάνους, τους εθνικά Βλάχους, τους εθνικά Τούρκους και τους εθνικά Αλβανούς. Είναι όλοι ξεχωριστοί και, ταυτόχρονα, όλοι ίσοι ασχέτως εθνικότητας. Επίσης, οι Τσιγγάνοι ή Ρομά, στην Δημοκρατία της Μακεδονίας, διαθέτουν τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό σταθμό στη γλώσσα τους κάτι που στην Ελλάδα δεν συμβαίνει.

Στην Ελλάδα οι Ρομά δεν αναγνωρίζονται ως ξεχωριστή εθνική οντότητα όπως δεν αναγνωρίζονται και οι υπόλοιπες εθνικές κοινότητες των Μακεδόνων, των Βλάχως, των Τούρκων και των Αλβανών.
Στο μονοεθνικό κράτος της Ελλάδας όλες οι διαφορετικές εθνικές κοινότητες θεωρούνται, ισοπεδωτικά, το ίδιο έθνος: το Ελληνικό! χωρίς το στοιχειώδες δημοκρατικό δικαίωμα στην εθνική διαφορετικότητα,
και, κάθε εκδήλωση εθνικής διαφορετικότητας θεωρείται “ανθελληνισμός” ο οποίος διώκεται ανεπισήμα μεν επίσημα δε, μέσω μηχανισμών νεοναζιστικών οργανώσεων. Στην Ελλάδα σήμερα ζούν περίπου 250.000 τσιγγάνοι.

Ως επίλογο αφιερώνουμε στους Ρομά της Ελλάδας το βίντεο με το τραγούδι “Το βενζινάδικο”:

Οwner: Universal
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Goran Bregovic
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Δίσκος: Παραδέχτηκα
Έτος κυκλοφορίας: 1991

Το βίντεο επιμέληθηκε ο youtuber Netuser1

Κυριακή, Απριλίου 27, 2014

Ostrovo - Kristovitse

 

Τραγούδι: Kristovitse
Περιοχή ηχογράφησης: Ostrovo (Άρνισσα Πέλλας)

Η ηχογράφηση έχει την αξία της. Γεννά πολλά θέματα συζήτησης για την μακεδονική μουσική και την διαχείριση της στον τόπο μας αλλά και στα βαλκάνια. Εδώ όμως μεγαλύτερα θέματα προκύπτουν από το περιθώριο της ηχογράφησης. Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω όπως το περιθώριο του βιβλίου του Βογατσικού έκρυβε γλωσσικό θησαυρό, έτσι και δύο λέξεις, στην αρχή και στο τέλος του βίντεο, εγείρουν ζητήματα.

Πηγή: http://www.youtube.com/watch?v=Zl3PxHx6hUM

Παρασκευή, Απριλίου 18, 2014

Η ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ

 

“Η ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ” είναι ο τίτλος ενός από τα περισσότερο διαβασμένα βιβλία που έγραψε ο Νίκος Δήμου. Eχει μεταφραστεί στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου.

“Η ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ” είναι ο τίτλος ενός από τα περισσότερο διαβασμένα βιβλία που έγραψε ο Νίκος Δήμου. Eχει μεταφραστεί στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου.

Ο τίτλος του βιβλίου, από μόνος του, έχει οδηγήσει πολλούς Έλληνες στο λανθασμένο συμπέρασμα ότι πρόκειται περί “ανθελληνικού” αναγνώσματος, χωρίς να έχουν διαβάσει το περιεχόμενο του βιβλίου.

Κι όμως… κι όμως…

Ο αναγνώστης που θα διαβάσει, με ανοιχτό μυαλό, το περιεχόμενο του βιβλίου θα διαπιστώσει ότι ο Νίκος Δήμου, όχι μόνο δεν είναι “ανθέλληνας”, αλλά απεναντίας υποδεικνύει, με πολύ εύστοχο γραπτό λόγο, τον πολιτισμένο τρόπο με τον οποίο πρέπει να συμπεριφέρεται ο κάθε σημερινός Έλληνας στην σύγχρονο κόσμο, μακριά από αρχαιοπληξίες και θρησκευτικές “ελληνο-ορθοδοξες” αγκυλώσεις του παρελθόντος.

Όσοι δεν έχετε διαβάσει το βιβλίο μπορείτε να το διαβάσετε στο ιντερνετ στη διευθυνση του scribd κανωντα κλικ στην ηλεκτρονική διευθυνση εδώ: http://tiny.cc/xpziex

 

Δυστυχώς, η άκομψη απομάκρυνση του Νίκου Δήμου από “Tο Ποτάμι”, λόγω των αντιδράσεων μητροπολιτών τύπου Άνθιμου, αποτελεί απόδειξη ότι ούτε ο τολμηρός Σταύρος Θεοδωράκης δεν τολμά να διαβεί το Ποτάμι Ρουβικώνα.

 

Υγ: Το ιστολόγιο abecedar.blogspot.gr δημιουργήθηκε τον Νοέμβριο του 2006. Αφορμή για τη δημιουργία του ιστολογίου ήταν η ανάρτηση στο ιστολόγιο “DONCAT” του Νίκου Δήμου με τίτλο “TO ABECEDAR”

Δευτέρα, Απριλίου 14, 2014

Sestra, Brate Moli Za Vetsera: Ενα παραδοσιακό μακεδονικό τραγούδι χωρίς σύνορα

 

Πονάς εσύ, πονάω εγώ,
μα ποιος πονάει πιο πολύ.
Θα ΄ρθει ο καιρός να μας το πει
.

 

Με ενδιαφέρον είδαμε μια ανάρτηση στο ιστολόγιο “entopios” όπου παρουσιάζεται το παραδοσιακό Μακεδόνικο τραγούδι “Sestra, Brata Moli Za Vetsera” (μτφρ: “Αδερφή, τον Αδερφό της καλεί για Δείπνο”) και έχουμε κάποιες παρατηρήσεις τις οποίες θέλουμε να εκφράσουμε δημόσια.

Εξ αρχής διευκρινίζουμε ότι σκοπός μας είναι να δείξουμε -για ακόμα μια φορά- τον λανθασμένο τρόπο με τον οποίο σκέφτονται και ενεργούν πολλοί εντόπιοι (ή ντόπιοι) Μακεδόνες στο χώρο του internet.

(Παρένθεση #1: Οι αναγνώστες που δεν γνωρίζουν την ταυτόσημη σημασία της ονομασίας Ντόπιος με την ονομασία Μακεδόνας που υφίσταται σήμερα στη Βόρειο Ελλάδα, παρακαλούνται θερμά, πριν συνεχίσουν την ανάγνωση, να διαβάσουν αυτό το άρθρο http://novazora.gr/arhivi/9526. Κλείνει η παρένθεση #1).

Ανακάλυψαν, λοιπόν, οι αδερφοί “entopioi”, ότι το μακεδονικό τραγούδι Sestra, Brata Moli Za Vetsera” (μτφρ: “Αδερφή, τον Αδερφό της καλεί για Δείπνο”) προέρχεται από το χωριό Σιδηροχώρι Καστοριάς (κλικνι-τε γκλουφτσε-το τουκα: http://entopios.blogspot.gr/2014/03/blog-post.html).

Αφού λοιπόν ανακάλυψαν ότι το τραγούδι γράφτηκε από τον παππού της τραγουδίστριας Ολυμπίας Ρόντα (σήμερα Λιούμπκα Ρόντοβα) ανακάλυψαν επίσης ότι, «Κατά την διάρκεια του εμφυλίου η μικρή Ολυμπία 12 χρονών, λόγω του παιδομαζώματος, το έτος 1948 μεταφέρθηκε στην Πολωνία και οι γονείς της βρέθηκαν μετανάστες στην Αυστραλία» και ότι «το 1960 εγκαταστάθηκε μαζί με τους γονείς της στην Βουλγαρία και ασχολήθηκε με το παραδοσιακό τραγούδι. Ερμήνευσε πολλά τραγούδια που έμαθε από την γιαγιά της και την μητέρα της». Και καταλήγει δε η ανάρτηση με την άποψη του ιστολογιου eΝΤΟPIOS.blogspot.com ως εξης:

«Mε την παραπάνω ανάρτηση θέλω να σας δείξω ότι η Μουσική μπορεί να μην έχει σύνορα και να ακούγεται παντού, η Παράδοση όμως έχει τον τόπο προέλευσης της και θα πρέπει να το τονίζουμε ιδιαίτερα…Δυστυχώς με το “παιδομάζωμα του ελληνικού εμφυλίου το 1948 μαζί με τα παιδιά έφυγε και η Πάραδοση του τόπου στα ξένα… Συνεχίζούμε τον αγώνα για την καταγραφή και ανάδειξη των τοπικών παραδοσιακών τραγουδιών-χορών της Μακεδονίας…»

Χαιρετίζουμε θετικά την προσπάθεια ανακάλυψης της εντοπιότητας και της προέλευσης των Μακεδόνικων τραγουδιών αλλά οφείλουν οι αδελφοί “Εντόπιοι” να αντιληφθούν ότι αυτός ο ισχυρισμός τους αποδεικνύει για μια ακόμα φορά την επιφανειακή προσέγγιση τους στην ιστορία των Μακεδόνων αυτού εδώ του τόπου.

Οι Μακεδόνες της Ελλάδας υπέστησαν απίστευτες διώξεις εδώ και εκατό χρόνια, πολιτική που συνεχίζετε και σήμερα. Αν δεν εξετάσει κάθε καλόπιστος ερευνητής αυτό το ζήτημα με αυτήν ακριβώς την προσέγγιση – των διώξεων δηλαδή- δεν μπορεί να συλλάβει στην ολότητα του το θέμα και βεβαίως δεν μπορεί να τοποθετηθεί για το αύριο.

Ας γίνουμε πιο σαφείς: Αφού το τραγούδι αυτό είναι παραδοσιακό από την Καστοριά, άρα, η Ολυμπία Ρόντα (που πιθανά απο Ρόντοβ μετονομάστηκε σε Ρόντας ο παππούς της), είναι μια Μακεδόνισσα. Το γεγονός ότι γεννήθηκε το 1936 αποδεικνύει ότι καμιά ευθύνη η εμπλοκή δεν είχε στον εμφύλιο. Η ίδια η Ρόντα μαζί με 25000 Μακεδονόπουλα, καταδικάστηκαν σε εξορία μέχρι σήμερα, το 2014, γιατί απλά η πατρίδα μας η Ελλάδα δεν τους θεωρεί Έλληνες στο γένος! Μέχρι σήμερα το επίσημο ελληνικό κράτος απαγορεύει την επιστροφή τους στα χωριά που γεννήθηκαν και σε πολλά από αυτά τα παιδιά πρόσφυγες του 1948. Τους απαγορεύει ακόμα και μια απλή επίσκεψη!

Άρα, Αδερφοί “Εντόπιοι” Μακεδόνες, οποιαδήποτε αναφορά σε παιδομάζωμα χωρίς την αξίωση ελεύθερης επανόδου των τότε παιδιών του παιδομαζώματος (που σήμερα είναι παππούδες & γιαγιάδες) δεν νοείται.

(Παρένθεση #2: Οι αναγνώστες που δεν γνωρίζουν για την πολιτική εξορία παιδιών προσφύγων Μακεδόνων του 1948, η οποία υφίσταται μέχρι σήμερα και θέλουν να μάθουν τι έγινε, παρακαλούνται θερμά, πριν συνεχίσουν την ανάγνωση, να δουν αυτό το βίντεο:

Κλείνει η παρένθεση #2).

Εκτός κι αν, Brakia του ιστολογίου “entopios”, θέλετε να αποσιωπούμε τα δεινά του Μακεδόνικου λαού για να γινόμαστε αρεστοί σε αυτούς που διαχρονικά ευθύνονται για αυτή την κακή μεταχείριση των Μακεδόνων στην Ελλάδα για να φαινόμαστε “καλοί πατριώτες”.

Η παράδοση δεν είναι Βαλίτσα

Γράφετε, Αδερφοί Μακεδόνες στο ιστολόγιο “eNTOPIOS”, ότι μαζί με τα παιδιά έφυγε και η Πάραδοση του τόπου στα ξένα… Τι μας λέτε; Τι ήταν η παράδοση; Βαλίτσα; Πίσω δεν έμεινε κανείς;

Ας επανέλθουμε στο χωριό Σιστέοβο (Σιδηροχώρι Καστοριάς) το οποίο καταστράφηκε το 1948; Οχι βέβαια! Διαβαστε εδώ: http://novazora.gr/arhivi/399 και δείτε αυτό το βίντεο:

Από το χωριό Σιστέοβο (Σιδηροχώρι Καστοριάς) εφυγε ένα μεγάλο κομμάτι πληθυσμού: «Από 800, μετά το τέλος του εμφυλίου μείναμε 250 κάτοικοι και αργότερα άλλοι 100 έφυγαν μετανάστες στο εξωτερικό. 230 παιδιά βρήκαν καταφύγιο στις τότε ανατολικές χώρες» αλλά όσοι έμειναν έπρεπε να σιωπήσουν. Όχι μόνο εκεί αλλά και σε κάθε Μακεδόνικο χωριό. Κι αυτοί που έφυγαν εκεί στην ξενιτιά μπόρεσαν ελεύθερα να τραγουδάνε τα Μακεδόνικα τραγούδια και έγραψαν και άλλα, πολλά, όμορφα, λυπητερά, για όσα τράβηξαν και τραβάνε ακόμα.

Μεγάλες τραγουδίστριες με καταγωγή από τα χωριά μας όπως η θρυλική Βάσκα Ιλίεβα, η Μαρία Ντίμκοβα από το Πόζαρ, η Πετράνκα Κονσταντίνοβα από Λεριν. Και άλλοι πολλοί, τραγούδησαν και έσωσαν εκατοντάδες Μακεδόνικα παραδοσιακά και νεώτερα τραγούδια.

Εμείς, οι Μακεδόνες που γνωρίζουμε την ιστορία των προγόνων μας, τραγουδάμε όλα τα τραγούδια και τα χαιρόμαστε και τα ανεβάζουμε στο youtube και μάλιστα μεταφρασμένα από τα μακεδονικά στα ελληνικά για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν νεώτεροι Μακεδόνες:

 

Εσείς αδερφοί “Entopioi” Μακεδόνες, επιτέλους, ανακαλύψατε ένα Μακεδόνικο τραγούδι και καλά κάνατε.

Μην ξεχνάτε όμως οτι αυτό το ίδιο τραγούδι οι Βούλγαροι το βαφτίζουν Βουλγάρικο και οι Σέρβοι Σέρβικο. Το ιστολόγιο σας δε, συχνά επικαλείται Βουλγάρικα βίντεο που βαφτίζουν Βουλγάρικα όλα τα Μακεδόνικα τραγούδια. Μήπως, και τις άλλες φορές που τους επικαλεστήκατε, απλά πέσατε θύματα παραπληροφόρησης; Σκεφτείτε επ’ αυτού! Είμαστε περίεργοι να δούμε πως θα μπορέσετε να το αναδείξετε περαιτέρω…

Θα το παρουσιάσετε ας πούμε στο επόμενο αντάμωμα στη Σιταριά το 2014; Θα το δείξει η Ελληνική τηλεόραση; Θα το βάλουν στο ρεπερτόριο τους οι σύλλογοι και θα το χορεύουν ενώ θα ακούγονται και οι στίχοι; Εμείς θα χαρούμε πολύ εάν τραγουδήσουν επίσημα έστω και ένα τραγούδι στη μακεδονική γλώσσα. Μέχρι σήμερα πάντως ούτε τη Σόφκα με τραγούδι δεν επιτρέπετε να τραγουδήσουν οι σύλλογοι στα ανταμώματα τύπου Σιταριάς, ούτε κανένα άλλο μακεδονικό τραγούδι.

Οι σύλλογοι που τολμούν τα τελευταία χρόνια να τραγουδούν σε εκδηλώσεις τους Μακεδόνικα τραγούδια τυγχάνουν “ειδικής” μεταχείρισης και δυστυχώς στις επιθέσεις στο Facebook πρωτοστατούν διάφορα προφίλ με την ταμπέλα “Εντόπιος”!

Από τη μια λοιπόν το ιστολόγιο του eNTOPIOS ανακαλύπτει και καταγράφει τα Μακεδόνικα τραγούδια αλλά από την άλλη μόλις βλέπουν Συλλόγους ή παρέες να παραγγέλνουν και να χορεύουν με λόγια το “Sestra, Brata Moli Za Vetsera” αρχίζουν τα γνωστά υβρεολόγια «Σκοπιανοί» «Βούλγαροι» «πράκτορες» κλπ…. Να, λοιπόν, γιατί λέμε πως η μητρική μας Μακεδόνικη γλώσσα και τα τραγούδια μας είναι και σήμερα υπό διωγμό.

Εμείς οι λίγοι, οι περίεργοι, πήραμε απόφαση να τραγουδάμε πηγαίνωντας κόντρα σε απειλές και σε βρισιές.

Εσείς, Αδελφοί Μακεδόνες “entopioi” αποφασίστε με ποιους θα είστε. Οι παππούδες μας δεν ήταν μουγκοί και δεν τους πρέπουν μουγκά εγγόνια.

 

POZDRAV

Μore Sokol & Abecedar 10 – 4 – 2014

Ε, πατριωτη! Είσαι εντάξει?…

 

Οπτικό-ακουστικό διάλλειμα με βίντεο μέχρι να ετοιμαστεί η επόμενη ανάρτηση.

Παρασκευή, Απριλίου 11, 2014

Ο “ΣΚΟΠΙΑΝΟΣ” ΕΧΘΡΟΣ

 

Εξαιρετικό άρθρο του Δημήτρη Λιθοξόου με τίτλο «Ο “ΣΚΟΠΙΑΝΟΣ” ΕΧΘΡΟΣ» που δημοσιεύθηκε στην μηναία εφημερίδα των εθνικά Μακεδόνων στην Ελλάδα «Νόβα Ζόρα», τεύχος Απριλίου 2014, άκρως κατάλληλο για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι.

Πριν διαβάσετε το άρθρο του Δημήτρη Λιθοξόου συνιστούμε να δείτε προηγουμένως το βίντεο με το δελτίο ειδήσεων του ελληνικού τηλεοπτικού σταθμού “MEGA” με ημερομηνία 18 Ιανουαρίου 1993…

Στο βίντεο, με το δελτίο ειδήσεων του MEGA, εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ενώ οι Έλληνες στις ΗΠΑ έκαναν διαδηλώσεις κάτω στο έδαφος, οι Μακεδόνες πετούσαν αεροπλάνο πάνω από τη διαδήλωση των Ελλήνων που έγραφε: “UN RECOGNIZE MACEDONIA NOW” (“ΟΗΕ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΩΡΑ”).

“UN RECOGNIZE MACEDONIA NOW” (“ΟΗΕ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΩΡΑ”)

  

Διαβάστε το άρθρο του Δημήτρη Λιθοξόου εδώ: http://novazora.gr/arhivi/9787

 

Ο “ΣΚΟΠΙΑΝΟΣ” ΕΧΘΡΟΣ

Η ιδεολογική κοινότητα του ελληνικού έθνους αποφάσισε στα τέλη του 1991 για την ύπαρξη του Σκοπιανού Εχθρού. Τα χαρακτηριστικά αυτού Του Δημήτρη Λιθοξόου – ιστορικού, ερευνητή, συγγραφέα

του Εχθρού, όπως το ίδιο το ελληνικό Έθνος τα προσδιόρισε, ήταν πως επρόκειτο για ένα μη έθνος, ένα ανθρώπινο συνονθύλευμα που σφετεριζόταν την ελληνική ιστορία και τα ελληνικά σύμβολα, κάποιοι βάρβαροι που καραδοκούσαν την ευνοϊκή συγκυρία, ώστε εκμεταλλευόμενοι προβοκάτσιες πεμπτοφαλαγγιτών και υλοποιώντας τα σχέδια ισχυρών ανθελληνικών δυνάμεων, να αποσπάσουν εδάφη από την Ελλάδα.

Το ελληνικό έθνος “ήξερε” επίσης πως στα βόρεια σύνορα της χώρας κατοικούσαν μέχρι τότε Γιουγκοσλάβοι και Βούλγαροι, ότι η Μακεδονία είχε απελευθερωθεί από τον τουρκικό ζυγό με τους βαλκανικούς πολέμους και αποτελούσε πλέον τμήμα της Ελλάδας, ο δε πληθυσμός της Μακεδονίας ήταν ελληνικός από αρχαιοτάτων χρόνων.

Η ηγεσία του έθνους (δημοσιογράφοι, δεσποτάδες, πολιτικοί και διανοούμενοι) κάλεσε σε εγρήγορση για την προάσπιση των ιερών και των οσίων. Το έθνος απάντησε με συλλαλητήρια εκατοντάδων χιλιάδων λαού σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα και πολλά μικρότερα σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Μαζικές διαδηλώσεις επίσης οργανώθηκαν από τους Έλληνες της διασποράς. Το βασικό σύνθημα αυτών των συλλαλητηρίων ήταν: “Μακεδονία, 4.000 χρόνια ελληνική”.

Σύντομα η Ελλάδα γέμισε μακεδονολόγους. Το Έθνος άκουγε, εμπέδωνε και επαναλάμβανε τις εθνικές θέσεις. Η Μακεδονία έγινε η ψυχή του Ελληνισμού. Η βασική εθνική γραμμή απέναντι στο Σκοπιανό Εχθρό ήταν πως δεν υπάρχει μακεδονικό έθνος, άρα δεν μπορεί να υπάρξει και μακεδονικό κράτος. Σε σχέση με το δέον γενέσθαι υπήρχαν δύο απόψεις.

Το ρεύμα της υπεράσπισης της εθνικής θέσης ως τις ακραίες συνέπειες, με κύριους πολιτικούς εκφραστές τον υπουργό Εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά και την υφυπουργό Βιργινία Τσουδερού, απέβλεπε στη μη συγκρότηση κράτους (ανεξαρτήτως ονομασίας),  μιλούσε για ύπαρξη ελληνικής μειονότητας στα Σκόπια και την ανάγκη προάσπισης των δικαιωμάτων της, πρότεινε την κήρυξη οικονομικού εμπάργκο, συνιστούσε λήψη μέτρων στρατιωτικής ετοιμότητας και συνομιλούσε με το Μιλόσεβιτς για το ενδεχόμενο κοινών συνόρων με τη Σερβία. Ήταν το πλέον δημοφιλές καθώς πρότεινε στο Έθνος μια αυτόνομη ελληνική στρατηγική που εκπληρούσε τα εθνικά οράματα.

Το δεύτερο ρεύμα, με βασικό εκπρόσωπο τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, επιδίωκε μία νίκη επί του συμβολικού, αποσκοπούσε στην ικανοποίηση του εθνικού αισθήματος, χωρίς να εκτρέψει τη χώρα από την ευρωπαϊκή πορεία της και δίχως να τη φέρει αντιμέτωπη με την αμερικανική πολιτική στα Βαλκάνια. Το πολιτικά ρεαλιστικό αυτό ρεύμα εκπροσωπούσε το χώρο ενός μειοψηφικού αλλά δυναμικού και εξωστρεφώς προσανατολισμένου κοινωνικά και οικονομικά τμήματος του πληθυσμού. Εθνική φοβία της ηγεσίας αυτού του ρεύματος ήταν η πιθανότητα συγκρότησης πολιτικού μειονοτικού κινήματος των Μακεδόνων της Ελλάδας.

Η κοινή γνώμη στο εξωτερικό, πλην της Βουλγαρίας, της Σερβίας και της Αλβανίας (που οι εκεί πληθυσμοί, ο καθένας χωριστά για τους δικούς του ιδιαίτερους εθνικούς λόγους, κατανοούσαν την ελληνική στάση), έμεινε έκπληκτη από τη συμπεριφορά της Ελλάδας. Έχοντας εντελώς διαφορετική πληροφόρηση από αυτή των Ελλήνων, οι ξένοι γνώριζαν ότι υπάρχει μακεδονικό έθνος, ιστορικά διαμορφωμένο εδώ και ένα αιώνα, ότι το έθνος αυτό αποτελούσε, μέχρι τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού της ομόσπονδης Δημοκρατίας της Μακεδονίας, ενώ υπήρχαν και εθνικές μακεδονικές μειονότητες στην Αλβανία, τη Βουλγαρία και την Ελλάδα. Σε πολλά δε ξένα πανεπιστήμια διδασκόταν η μακεδονική γλώσσα. Γρήγορα η έκπληξη των ξένων μετατράπηκε σε αντιπάθεια για τους Έλληνες που χαρακτηρίστηκαν ως τραμπούκοι των Βαλκανίων.

Στην Ελλάδα αντιτάχθηκαν στην εθνική γραμμή του Σκοπιανού Εχθρού δύο χώροι. Μια νέα κίνηση μέσα στο χώρο της μακεδονικής μειονότητας, που πρόκυψε ως απάντηση στην στρεφόμενη εναντίον της, ελληνική εθνική θέση περί “ανύπαρκτων” και ένα μικρό αντιεθνικιστικό κίνημα ακτιβιστών, με ερείσματα κυρίως στο φοιτητικό χώρο της Αθήνας, που βρέθηκε αντιμέτωπο με δικαστικές διώξεις και μια καθολικά εθνική περιφρόνηση.

Κάποιοι διανοούμενοι επιχείρησαν επίσης να λογικέψουν το Έθνος, μιλώντας για έντιμο συμβιβασμό, ωστόσο οι περισσότεροι από αυτούς σύντομα εγκατέλειψαν την προσπάθεια καθώς κινδύνεψαν να περιθωριοποιηθούν.

Το ανένδοτο εθνικό ρεύμα δέχεται πλήγμα το Φεβρουάριο του 1992, όταν μετά την πρώτη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, αποπέμπεται από την κυβέρνηση ο Αντώνης Σαμαράς και το υπουργείο Εξωτερικών αναλαμβάνει ο ίδιος ο Μητσοτάκης. Η απήχηση που έχει ωστόσο η σκληρή εθνική γραμμή ωθεί την πολιτική ηγεσία στην αδιάλλακτη θέση της μη αναγνώρισης του γειτονικού κράτους, ακόμα και εάν υπάρχει επιθετικός προσδιορισμός στο όνομα Μακεδονία. Για δεύτερη φορά το ρεύμα αυτό βρίσκεται σε ηγεμονική θέση το Φεβρουάριο του 1994, επί πρωθυπουργίας Ανδρέα Παπανδρέου, με υπουργό Εξωτερικών το σημερινό πρόεδρο Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, όταν η Ελλάδα επιβάλει εμπάργκο στη Μακεδονία.

Στην αρχή η Ελλάδα εκμεταλλευόμενη το δικαίωμα του βέτο στις συλλογικές αποφάσεις των ευρωπαϊκών οργάνων, εκβιάζει τους εταίρους να αποδεχτούν τις εθνικές της θέσεις. Το Δεκέμβριο του 1991 οι δώδεκα υπουργοί Εξωτερικών αποφασίζουν στις Βρυξέλες ότι προϋπόθεση αναγνώρισης είναι και “η μη χρησιμοποίηση ονόματος που υπονοεί εδαφικές διεκδικήσεις”. Τον Απρίλιο του 1992, το δεύτερο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών ερμηνεύει αυτό τον όρο ως απόφαση μη ύπαρξης της λέξης Μακεδονία στην ονομασία του νέου κράτους. Τον Ιούνιο, στη διάσκεψη κορυφής στη Λισσαβόνα, οι ευρωπαίοι εταίροι υποχωρούν στις ελληνικές πιέσεις και αποφασίζουν τη μη αναγνώριση εφόσον στην ονομασία θα υπάρχει η λέξη Μακεδονία. Τον Αύγουστο η Ρωσία παρεμβαίνει στην ελληνομακεδονική διαμάχη παίρνοντας το μέρος του γείτονα. Με επιστολή του υφυπουργού Εξωτερικών Βιτάλι Τσούρκιν προς τον Γκλιγκόροφ, αναγνωρίζει τη Δημοκρατία της Μακεδονίας με το συνταγματικό της όνομα. Το Δεκέμβρη του 1992 η Ελλάδα απορρίπτει βρετανική πρόταση για όνομα Μακεδονία – Σκόπια, στο συμβούλιο κορυφής του Εδιμβούργου. Τον Απρίλιο του 1993 η Μακεδονία, με την απόφαση 817, γίνεται δεκτή στον ΟΗΕ με το προσωρινό όνομα Former Yugoslav Republic of Macedonia. Το Φεβρουάριο του 1994 οι ηπα αναγνωρίζουν το νέο κράτος με το προσωρινό όνομα. Λίγες μέρες αργότερα η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου απαντά με εμπάργκο.

Η αμερικανική κυβέρνηση αποφασίζει να τελειώνει με την ανεξάρτητη ελληνική πολιτική στέλνοντας τον υφυπουργό Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ στις αρχές Σεπτεμβρίου του 1995 στην Αθήνα. Ο Χόλμπρουκ ζητά από την Ελλάδα άρση του εμπάργκο και αναγνώριση του γειτονικού κράτους (υπογραφή συμφωνίας). Την εθνικά αδιάλλακτη Ελλάδα εκπροσωπεί ο τότε υπουργός Εξωτερικών και νυν πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας. Ο Χόλμπρουκ εκβιάζει τον Παπούλια και στη συνέχεια τον παρακάμπτει, πείθοντας τον Ανδρέα Παπανδρέου με τη βοήθεια της νεαράς συζύγου του άρρωστου έλληνα πρωθυπουργού. Η Ελλάδα υπογράφει τη λεγόμενη ενδιάμεση συμφωνία, αφήνοντας σε εκκρεμότητα το ζήτημα του ονόματος. Την συμφωνία ανακοινώνουν ταυτόχρονα στις 4 Σεπτεμβρίου, οι Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ στα Σκόπια και ο επιτετραμμένος της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα Τομ Μίλερ, υπογραμμίζοντας συμβολικά ποιος παίρνει τις σημαντικές αποφάσεις στην περιοχή.

Τα επόμενα χρόνια η ηττημένη στο μακεδονικό ελληνική πολιτική ηγεσία παγώνει το ζήτημα της ονομασίας, ελπίζοντας να βγει προφήτης ο Μητσοτάκης και να ξεχάσει ο ιθαγενής πληθυσμός την “περήφανη” εθνικά θέση του όχι στο Μακεδονία και όχι στα παράγωγα. Στο μεταξύ η μία χώρα μετά την άλλη εγκαταλείπουν το Former Yugoslav Republic of Macedonia και αναγνωρίζουν τη Δημοκρατία της Μακεδονίας με το συνταγματικό της όνομα.

Το 2001 υπογράφεται συμφωνία σύνδεσης και σταθεροποίησης της Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και της ευρωπαϊκής ένωσης. Το τελειωτικό χτύπημα στις φαντασιώσεις του ελληνικού εθνικισμού, το δίνουν πάλι οι ηπα. Όταν εκτιμούν πως οι εξελίξεις στα Βαλκάνια επιβάλουν να ενισχυθεί περαιτέρω το γειτονικό κράτος, η αμερικανική κυβέρνηση ανακοινώνει το Νοέμβριο του 2004 την αναγνώριση της Δημοκρατίας της Μακεδονίας.

Όσοι συμμετέχουν στη λήψη των αποφάσεων και όσοι νομίζουν πως επηρεάζουν αυτούς που λαμβάνουν τις αποφάσεις στην Ελλάδα, συμφωνούν όλοι πως πλέον η εθνική θέση σχετικά με το ,,σκοπιανό,, ζήτημα πρέπει να είναι η άρνηση ύπαρξης μακεδονικού έθνους, μακεδονικής γλώσσας και μακεδονικής μειονότητας. Από εκεί και πέρα διαφοροποιούνται. Οι εθνικά ανένδοτοι ελπίζουν και εύχονται τη διάλυση του σκοπιανού κράτους αρνούμενοι κάθε συμβιβασμό για το όνομα. Οι λιγότερο φανατικοί υποστηρίζουν ένα συμβιβασμό με αναγνώριση σύνθετης ονομασίας στο όνομα και χρήση του όρου Σλαβομακεδόνες για την αναφορά στο λαό. Λίγοι ρεαλιστές συνιστούν αποδοχή της πραγματικότητας και αναγνώριση της Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Οι δυο πρώτες κατηγορίες υποστηρίζουν ή απειλούν για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την εισδοχή της Μακεδονίας στο νατο και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μην έχοντας καταλάβει τίποτα τα τελευταία χρόνια, άλλοι χαμένοι μέσα στις εθνικιστικές φαντασιώσεις τους και άλλοι παίζοντας τα μικροπολιτικά τους παιχνίδια, θεωρούν πως η Ελλάδα μπορεί να απειλήσει ξανά τους Ευρωπαίους και τους Αμερικάνους με βέτο.

 

http://novazora.gr/arhivi/9787

Τρίτη, Απριλίου 01, 2014

ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΕΤΗΣΙΟΣ ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΝΟΒΑ ΖΟΡΑ – ΕΝΑΣ ,,ΕΚΡΗΚΤΙΚΟΣ,, ΧΟΡΟΣ! ЧЕТВРТО ГОДИШНО ОРО НА НОВА ЗОРА – ЕДНО ,,БОМБАСТИЧНО,, ОРО!

 

Μια παλιά μακεδόνικη παροιμία λέει ότι ,,секое чудо за три дена – σέκοε τσσούντο ζα τρι ντένα (κάθε θαύμα για τρεις μέρες),, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση, η Νόβα Ζόρα και οι εθνικά Μακεδόνες στην Ελλάδα έκαναν το θαύμα τους για τέταρτη συνεχόμενη φορά. Για τέταρτη φορά και για πρώτη φορά στην πόλη Воден – Βόντεν (Έδεσσα), γιορτάστηκαν μέσα σε μια υπέροχη ατμόσφαιρα, τα τέταρτα γενέθλια της τόσο κυνηγημένης εφημερίδας των Μακεδόνων στην Ελλάδα.

Ο κόσμος, που κατέφτασε από όλες τις άκρες της Μακεδονίας, από όλες τις περιοχές της βόρειας Ελλάδας που υπάρχουν μακεδόνικα χωριά, γρήγορα κατέκλυσε την πανέμορφη αίθουσα του κέντρου εκδηλώσεων ,,Στιγμές,, και το μακεδόνικο γλέντι που ακολούθησε ήταν άνευ προηγουμένου.

Την όλη εκδήλωση άνοιξε με χαιρετισμό ο συντάκτης της εφημερίδας Δημήτρης Ιωάννου (Ντιμίταρ Γιοβάνοβ) και ακολούθησε απονομή βραβείων αναγνώρισης σε περισσότερα πρόσωπα, εν ζωή και μη,  τα οποία αφιέρωσαν τη ζωή τους στον αγώνα για τα δίκαια των εθνικά Μακεδόνων στην Ελλάδα, όπως και σε πολιτιστικούς και μουσικούς συλλόγους για την προσφορά τους στη διάσωση και προβολή της γνήσιας μακεδόνικης παράδοσης. Ακολούθησε το κυρίως γλέντι και το αποτέλεσμα ήταν φανταστικό. Κανένας ο οποίος δεν παραβρέθηκε, δε μπορεί να λάβει το αίσθημα που επικράτησε καθ΄όλη τη διάρκεια του χορού, ενός χορού που διέρκησε ως τις 6 η ώρα το πρωί!!! Σε όλα αυτά συνέβαλε καταρχήν η μακεδόνικη μουσική ορχήστρα ,,Лерински Билбили,, (Λέρινσκι Μπίλμπιλι – Αηδόνια της Φλώρινας), όπως και επίσης ο μουσικός Τάσος Ιωάννου (Τάσσο Γιοβάνοβ) από το χωριό Ракита,Кајларско – Ράκιτα,Κάιλαρσκο (Ολυμπιάδα Εορδαίας) με τη γκάιντα του και το κάβαλ του, αλλά και η γνωστή καλλιτέχνιδα από τη Δημοκρατία της Μακεδονίας Вера Милошевска – Βέρα Μιλόσσεβσκα, κύρια φωνή του καταξιωμένου συγκροτήματος ,,Љубојна,, (Λιούμποϊνα).

Κέφι μεγάλο, χαρά, ικανοποίηση, αλλά και δάκρυα, δάκρυα χαράς από τους γεροντότερους, οι οποίοι δεν σταματούσαν να δίνουν συγχαρητήρια στους οργανωτές για τη μεγάλη παρουσία νεολαίας, η οποία έκλεψε στην ουσία την παράσταση, λέγοντας ότι ,,η νεολαία αυτή μας δίνει δύναμη και σε μας τους γεροντότερους να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τα ανθρώπινα δικαιώματά μας. Αφήσαμε σπόρο πίσω μας, δεν πρόκειται να μας εξαφανίσουν όπως επιθυμούν,,.

Δεν θα συνέχιζε όπως η χώρα μας να φέρει τον τίτλο του ,,λίκνου της δημοκρατίας,, εάν δε γινόταν προσπάθεια ματαίωσης της όλης εκδήλωσης.

Συγκεκριμένα, στις 22.00 η ώρα, στην είσοδο του κέντρου κατέφτασε μεγάλη ομάδα αντρών της κρατικής ασφάλειας και είπε στους οργανωτές να εκκενώσουν την αίθουσα λόγω απειλητικού τηλεφωνήματος για τοποθέτηση βόμβας η οποία θα έσκαγε στις 22.45. Οι διοργανωτές απάντησαν πως εκκένωση του κέντρου δεν πρόκειται να γίνει επειδή είναι ολοφάνερο πως πρόκειται για προσπάθεια ματαίωσης του χορού και εκφοβισμού των παρεβρισκομένων.

Τηλεφώνημα για βόμβα και ούτε κατέφθασε η αντιτρομοκρατική, ούτε τα ειδικά σκυλιά, ούτε, ούτε ούτε…

Οι διοργανωτές ανέλαβαν την όλη ευθύνη και μέσω του μικροφώνου ενημέρωσαν τους συμμετάσχοντες στο χορό. Όλοι γέλασαν με την όλη υπόθεση, δεν έφυγε απολύτως κανείς και ο χορός συνεχίστηκε με ακόμη μεγαλύτερο κέφι.

Δυστυχώς οι γελοίες πλέον μεθόδοι εκφοβισμού ακόμη συνεχίζονται. Μέτρα που λαμβάνονταν από το βαθύ κράτος τις προηγούμενες δεκαετίες προς εκφοβισμό του μακεδόνικου πληθυσμού βγαίνουν και πάλι στην επιφάνεια. Πλέον όμως προκαλούν μόνον το γέλωτα και ντροπιάζουν το κράτος που θέλει να λέγεται δημοκρατικό και εξευρωπαϊσμένο.

Περιμένουμε με ανυπομονησία τα αποτελέσματα της έρευνας της ασφάλειας για το δράστη του τηλεφωνήματος. Έχουν το νούμερο; Ερεύνησαν; Βρήκαν κάτι; Θα κινηθούν νομικά εναντίον του δράστη; Θα μας ενημερώσουν;

Το μόνο που κατάφεραν τελικά να επιτύχουν ήταν να κάνουν το χορό ακόμη πιο ,,εκρηκτικό,,!!!

 

 

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ